مبانی نظری خودپنداره (فصل دوم تحقیق)

مشخصات این متغیر:

منابع: دارد

پژوهش های داخلی و خارجی: دارد

کاربرد این مطلب: منبعی برای فصل دوم پایان نامه، استفاده در بیان مسئله و پیشینه تحقیق و پروپوزال، استفاده در مقاله علمی پژوهشی، استفاده در تحقیق و پژوهش ها، استفاده آموزشی و مطالعه آزاد، آشنایی با اصول روش تحقیق دانشگاهی

نوع فایل:wordوقابل ویرایش

مقدمه:                                                 

یکی از مفاهیم بنیادین در تکامل شخصیت و روان هر فرد، که در دوره نوجوانی اهمیت پیدا می­کند، مفهوم Aخود@[1] است، Aخود@ شامل کلیه کیفیتهای ذهنی و عینی است که شخص از خود و دیگران از او دارند. برای مثال Aخود@ شامل ظاهر واقعی فرد، ارزش­­­ها، ایده­ها، دانش­­­ها، معلومات و همچنین ادراکاتی که سایرین از او دارند می­باشد. با این اوصاف می­توان گفت که خود پنداره چهارچوبی شناختی است که به واسطه آن به سازمان­بندی آنچه که درباره خویش می­دانیم، می­پردازیم. (تقی زاده، 1379)

دوران نوجوانی آدمی با آغاز بلوغ جنسی شروع شده و با تعهد پایدار وی به یک نقش بزرگسالانه پایان می‌یابد.  بنابراین،نوجوانی باید هم تعیین کننده روانی اجتماعی و هم تعیین کنندهزیستی داشته باشد. مطالعات  روانشناسی اجتماعی نشان می‌دهد در طی و پس از بلوغ جنسی، کودکان به طور فزاینده‌ای خودآگاه شده و از نظرات دیگران آگاه و به این نظرات حساس می‌شونداین مطالعات به رشد مداوم خود در طی دوران نوجوانی  و یکپارچگی فزاینده میان وضعیت ذهنی فرد و وضعیت ذهنی دیگران اشاره دارد. (سباستین[2] و همکاران، 2008)

...............

بررسی موضع­گیری­های نظری در قلمروی خود

1-  دیدگاه اجتماع

در دیدگاه اجتماعی، مطالعه زمینه خود قدیمی بوده و به کارهای کولی[3] (1902) بر می­گردد. در این دیدگاه خود یک محصول اجتماعی

..............

اهمیت خودپنداره

خودپنداره در طول تاریخ بشری از دیدگاه فلاسفه، دانشمندان و نیز افراد عادی مورد توجه قرار گرفته است. متفکران بویژه در قرن حاضر، بر این باورند که صرفاً انسان، دارای تجربه خوپنداره است و تجربه روان­شناختی، منحصر به انسان است. شاید راجرز اولین کسی بود که با مطرح کردن خویشتن، خودپنداره را عملاً وارد حوزه‌های پژوهشی روان­شناسی کرد. بعد از راجرز پژوهشگران دیگری مانند کولی، آلپورت، مازلو و دیگران در مورد مفهوم خود نظریه­هایی را ارائه کردند (چن، 2004).

............

مفهوم در حال تغییر «خود»

 دو منبع اصلی اطلاعات وجود دارد که ما برای ساختن خودپنداره از آنها استفاده می‌کنیم. ارزیابی‌های مستقیم از "آنچه به آن شبیه هستیم" می‌تواند از واکنش‌های ما به اتفاقات گذشته و تجربه‌هایمان، گرفته شود،درحالی که ارزیابی‌های غیرمستقیم، از عقاید ما در مورد اینکه توسط دیگران چگونه دیده می‌شویم برمی‌آیند، مفهومی که در قالب خود آیینه‌ای[4] بیان می‌شود. (گالاگر[5]، 2000)